Bureaucratie in de advocatuur?


  

  Home

  Dossiers

  Links

  

 

  

 

 



Kwaliteit en prijs van advocaten en toevoegingsaudit

Op 16 juli 2008 was op BNR Nieuwsradio (niet BNN!) een interview van Willem Bekkers, landelijk deken van de Orde van advocaten, met de bekende BNR-presentator en verslaggever Bas van Werven te beluisteren. Aanleiding tot het interview was, dat was vastgesteld dat advocaten erg duur waren, mogelijk zelfs zes maal duurder dan andere juridische dienstverleners, zoals misschien incassobureaus.

Bas van Werven zei dat advocaten te duur zijn en dat dat nu ook is vastgesteld door externe deskundigen, maar er komt mogelijk soelaas, want de Orde van advocaten gaat er samen met cliënten van advocaten naar kijken.

Bekkers gaf aan dat advocaten niet goedkoop zijn en dat de pijn met name zit bij particulieren en kleine middenstanders die niet in aanmerking kunnen komen voor rechtshulp die de overheid betaalt.

Volgens Bekkers moet een advocaat aan iedereen uit kunnen leggen wat zijn meerwaarde is. Dat staat niet in de kwaliteitsstandaard, maar lijkt geen verkeerd idee, ook al is het misschien minder eenvoudig dan het lijkt.

De kwaliteitsstandaard? Wat is dat ook al weer? De status van de kwaliteitsstandaard is niet zo duidelijk, evenals grote delen van de inhoud daarvan, maar de betekenis van de kwaliteitsstandaard is dat bij de toevoegingsaudit de auditor geacht wordt te controleren of de advocaat die de audit moet ondergaan aan die kwaliteitsstandaard voldoet. Zoals bij beroepshalve betrokkenen en bij regelmatige bezoekers van Bureaucratie in de advocatuur bekend is, is het ondergaan van een dergelijke audit een voorwaarde om gefinancierde rechtsbijstand te mogen verlenen. Met “gefinancierde rechtsbijstand” wordt hier hetzelfde bedoeld wat Bekkers bedoelt met “rechtshulp die de overheid betaalt”.

Bekkers geeft aan dat er grote verschillen zijn tussen de tarieven van advocaten. Volgens Bekkers kan een ondernemer aan een advocaat vragen wat hij kost en wat hij kan betekenen en is het dan aan de ondernemer of de burger om met de advocaat in zee te gaan of te gaan kijken bij een ander.

Ter sprake komt de rol die het “uren schrijven” speelt bij de onduidelijkheid van de kosten die aan de werkzaamheden van de advocaat verbonden zijn.

“Uurtje factuurtje wat vaak gezegd wordt, dat is eigenlijk volledig ouderwets.” zegt Bekkers. Een opmerkelijke uitspraak als men bedenkt dat de Orde van advocaten nog niet zo lang geleden een nieuwe, weer verder uitgebreide, kwaliteitsstandaard heeft aangenomen waarin het uren schrijven juist verplicht werd gesteld voor advocaten die gefinancierde rechtsbijstand verlenen.

De werkzaamheden, de bestede uren en de gemaakte (dossier)kosten zijn geregistreerd” en “Het is van groot belang dat na het intakegesprek en de acceptatie van de zaak alle relevante gegevens of tenminste de cliënt gegevens, de tijdsbesteding aan de zaak en de dossierkosten eenduidig worden geregistreerd”, zo staat in de kwaliteitsstandaard, terwijl het “uurtje factuurtje”, waarvan Bekkers zegt dat het eigenlijk volledig ouderwets is, toch de reden is voor het uren schrijven.

“Gaat u geen kwaliteitskeurmerk invoeren bijvoorbeeld voor advocaten want daarmee zou je heel goed kunnen zeggen wie zijn geld waard is en wie niet?” vroeg Bas van Werven. Dat kwaliteitskeurmerk is er al. Er zijn immers auditoren die controleren of de advocaten aan de kwaliteitsstandaard voldoen en in het bevestigende geval een auditverklaring afgeven. Doel hiervan is kwaliteit transparant te maken, zo luidt de officiële ideologie. Het publiek kan constateren dat een advocaat gefinancierde rechtsbijstand verleent en daaruit concluderen dat de advocaat dus een auditverklaring moet hebben en dat de advocaat dus aan de kwaliteitsstandaard voldoet en dus van goede kwaliteit is, zo luidt de officiële ideologie van de Orde van advocaten.

Nu Bekkers als landelijk deken aan het hoofd van diezelfde Orde van advocaten staat, zou men dus verwachten dat Bekkers zou antwoorden dat dat keurmerk er al is in de vorm van de toevoegingsaudit en de kwaliteitsstandaard.

Kennelijk gelooft Bekkers zelf niet in deze officiële ideologie, want het antwoord luidde anders: “¨Dat kwaliteitskeurmerk is er al, het feit dat je advocaat bent, dat je de titel mag voeren staat voor opleiding, integriteit en vakbekwaamheid en daar houdt de orde toezicht op dat de titel terecht wordt gevoerd dus als iemand niet voldoet aan de kwaliteitsstandaard ... ”. Dat laatste woord, of wat hij in plaats van dat laatste woord had willen zeggen, hoorden wij niet meer, want voor hij het woord “kwaliteitsstandaard” of iets anders wat hij in plaats daarvan had willen gaan zeggen, kon uitspreken, werd de verbinding verbroken.

“en toen viel de lijn weg met Willem Bekkers. Ja, we hebben op dit moment helemaal geen verbinding meer want alle lijnen die we hebben hier bij BNR die zijn weggevallen. Ik vraag me af of we nog te beluisteren zijn maar we gaan ons best doen om dat heel snel te .....” zei Bas van Werven. Zij hadden wel degelijk verbinding en zij waren ook nog te beluisteren, want ook deze woorden van Bas van Werven waren uitstekend te volgen. Alleen de verbinding met Bekkers was verbroken.

Misschien kunnen wij uit de constatering dat Bekkers zelf kennelijk niet in de officiële ideologie gelooft, en ook wel begrijpt dat hij met die logica, ondanks de prominente rol die het woord “transparant” in die ideologie inneemt, bij BNR Nieuwsradio en daarmee bij het publiek niet kan aankomen, hoop putten dat er bij de Orde van advocaten eindelijk eens iets ten goede gaat veranderen. Nu zien wat ervan terecht gaat komen.

22 juli 2008

Beluister hier het interview op BNR Nieuwsradio

Advocaten te prijzig - BNR

Meer over de toevoegingsaudit en andere audits