Bureaucratie in de advocatuur?

Home   Dossiers   Links	Audit voor leedstichtingen en auditleed Na de roep om een audit voor dierenactivisten heeft inmiddels ook de roep om een audit voor leedstichtingen geklonken. Waar de roep om een audit voor dierenactivisten afkomstig was van minister ter Horst, is de roep om een audit voor leedstichtingen afkomstig van een advocaat, Jurjen Lemstra, die bestuurslid is van de stichtingen Leaseverlies en Eegalease. Deze stichtingen zijn partij bij de zgn. Duisenbergregeling, die bui uitspraak van het Hof te Amsterdam van 25 januari 2007, LJN: AZ7033, verbindend is verklaard. Over de vraag of de gedupeerden hier blij mee moeten zijn en of zij hiermee krijgen waar zij recht op hebben, doen verschillende opvattingen de ronde. Aangenomen mag wel worden dat veel gedupeerden door deze regeling beter af zijn dan zonder deze regeling het geval zou zijn geweest. Volgens een artikel in het FD stoort Lemstra zich aan "zelfverklaarde belangenbehartigers". Deze term vereist nadere toelichting. Niemand kan door zichzelf tot belangenbehartiger te verklaren het recht krijgen iemand die dat niet wenst te vertegenwoordigen. Ook in de procedure die tot de hiervoor genoemde uitspraak heeft geleid, hebben noch Leaseverlies, noch Eegalease, noch Lemstra zichzelf tot belangenbehartiger verklaard van iemand die dat niet wenst. Er zijn thans twee leedstichtingen: Leasleed en Hypotheekleed. Leaseleed is een dure stichting, duurder den Leaseverlies en Hypotheekleed. Hypotheekleed is opgericht met het doel aandacht te vestigen op en hulp te bieden aan mensen met probleemhypotheken door de politiek, toezichthouders, hypotheek- en andere geldverstrekkers en anderen die (mede)verantwoordelijk zijn voor de probleemhypotheken, te bewegen tot adequate herstel- c.q. reparatiemaatregelen. Tot die " anderen die (mede)verantwoordelijk zijn voor de probleemhypotheken" behoren ook de woningcorporaties die het tekort aan betaalbare woningen kunstmatig handhaven door o.a. massaal te slopen en daardoor klanten dwingen tot het sluiten van veel te hoge hypotheken voor veel te dure koopwoningen. Ook de overheid draagt daarvoor een zware verantwoordelijkheid. Anders dan Leaseverlies en Eegalease zijn noch Leaseleed noch Hypotheekleed betrokken bij enige overeenkomst waaraan burgers die dat niet wensen gebonden zijn. De term "zelfverklaarde belangenbehartigers" lijkt derhalve eerder van toepassing op Leaseverlies en Eegalease dan op Leaseleed en Hypotheekleed, waarbij, wellicht ten overvloede, uitdrukkelijk moet worden aangetekend dat ook Leaseverlies en Eegalease niets onrechtmatigs doen. Daarnaast kan aan niemand, dus ook aan geen enkele leedstichting of aktiegroep, het recht worden ontzegd aandacht te vragen voor wat de betreffende persoon, leedstichting of aktiegroep, ziet als een misstand, ook niet door deze het etiket "zelfverklaarde belangenbehartigers" op te plakken. Dat zou in strijd zijn met het recht op vrijheid van meningsuiting. De term "zelfverklaarde belangenbehartigers" is derhalve niet relevant en kan hooguit voor verwarring zorgen. Als reden waarom leedstichtingen aan banden gelegd moeten worden, wordt genoemd "belangenverstrengeling". 31 december 2009